Er was eens een jongeman die op een dag een klein dorpje bezocht in een hem onbekende streek. In dat dorpje lag een kerk die zijn aandacht trok. Nadat hij de kerk bezocht had liep hij over het kerkhofje ernaast. Opeens viel zijn oog op het opschrift van een graf en hij las: ‘twee jaar’. Toen keek hij naar het graf ernaast. Daarop stond geschreven: ‘vijf jaar’. ‘Weer zo jong gestorven, dacht de jongeman. Geïnteresseerd las hij weer een ander graf. ‘Vier jaar’. En nog een. ‘Eén jaar’. Het is wel vreemd, dacht hij, dat zoveel inwoners in dit dorp zo vroeg zijn gestorven. Op het hele kerkhof lagen slechts enkele graven met een hoger getal.
Toen hij het kerkhof wilde verlaten, kwam de priester van het dorp net aangewandeld. De jongeman vroeg hem onmiddelijk wat hier gebeurd was, waardoor zo veel inwoners zo jong gestorven waren. De priester antwoordde: ‘In dit dorp schrijven wij op het graf alleen maar het aantal jaren dat de mensen werkelijk geleefd hebben…’