Deze keer reis ik af naar Breda. Een telefoontje van een bezorgde vader die niet goed weet wat te doen, eigenlijk niet in spoken gelooft, maar geen andere opties meer over heeft. Mijn naam is in de loop der tijd meermaals gevallen en na ons gesprek aan de telefoon heeft hij wel vertrouwen in mijn kwaliteiten. Hij is getrouwd, met zijn vrouw in dit huis gaan wonen en sinds die tijd was ze ziekelijk. Toen hun eerste zoontje geboren werd ging het met haar beter maar was er met hun kindje altijd wel wat aan de hand. Toen hun tweede zoontje geboren werd gingen de klachten over van de oudste naar het jongste kindje. Toen ik naar binnen liep, de hal in, voelde ik gelijk een vervelende tocht. Toen ik daar naar vroeg vertelde de man dat hij al op allerlei manieren geprobeerd had het huis beter te isoleren, ook nieuwe kozijnen met dubbel glas geplaatst maar dat het huis koud bleef. Ik vertelde dat ik boven begon maar omdat ze met z'n allen thuis waren ik eerst de kamer waar ze waren ging beschermen. Toen ik boven in de kamer van de jongste kwam liet zich een verschijning zien met een legerpet op. Ik schrok van hem (wat natuurlijk ook zijn bedoeling was) en hoorde op de achtergrond: zet de intercom maar even uit. Dan voel je je echt even heel alleen. Maar goed, gedaan waarvoor ik kwam, het huis gereinigd, daarna even gezellig koffie gedronken en besproken wat ik tegenkwam en hun vele vragen beantwoord. De verschijning met de legerpet was door de man te verklaren omdat hij, ondanks dat hij niet het hele verhaal wist, hij wel wist dat er bij hun huis en in hun straat ten tijde van de oorlog "iets" gebeurd was.
Toen ik naar huis ging en door de gang liep merkte ik gelijk dat de tocht weg was. De man had echt zoiets van Jezus, hoe kan dat nou. Hij is heel verbaasd ook nog naar boven gelopen maar moest toegeven dat de tocht toch echt van het ene op het andere moment verdwenen was.
Hij had me heel sceptisch gebeld onder het mom van baat het niet dan schaad het ook niet, maar was nu toch om. Er was blijkbaar toch meer tussen hemel en aarde dan hij dacht. Toen ik later nog eens informeerde hoe het nu met hun ging hadden ze een heerlijk warm, comfortabel huis en verkeerden gelukkig allemaal in goede gezondheid.
Reactie plaatsen
Reacties