Een woensdag middag, ik zit lekker achter de computer te werken. En mijn gedachten dwalen af aan wat de avond ons gaat brengen. Mieke Verschuren, een bevriend medium, voor wie ik heel veel respect heb, komt vanavond weer eens een bloemen huiskameravond verzorgen.
Het is een leuk gezelschap wat komt en ik denk bij mezelf; Ach, ik ga eens meedoen, even neuzen aan een bloemenreading geven. Ik ontwikkel graag alle verschillende talenten die ik heb en door de jaren heel heeft Mieke mij altijd gesteund bij mijn diverse groeifasen waardoor ik weet dat ze met liefde achter me gaat staan als ik weer eens iets wil onderzoeken.
Ineens begint het klokje, wat al bijna eeuwen in mijn boekenkast staat te tikken. Zoals ongeveer iedereen die bij mij binnen komt weet, in de boekenkast zijn alle klokken stuk, het zijn allemaal "erfstukken" dus in mijn ogen heel kostbaar. Maar goed, allemaal stuk, of geen sleutel of wat dan ook. Voor mij is dit zo'n mooi stukje dat spirit altijd met je mee kijkt en je helpt als het nodig is. Voor mij was dit de bevestiging dat ze me 's avonds zouden helpen zoveel als ze maar konden. (Wat dus ook gebeurde)
Het leuke van dit verhaal is dat het klokje van de ouders van mijn man geweest is. Mijn ongelovige thomas heeft het klokje opengemaakt (gewoon aan de achterkant zit een deurtje), toen werd het verhaal nog vreemder. Het klokje tikte nog steeds, en er zat ook nog steeds een gong in, maar er lagen allerlei onderdelen op de bodem van het klokje. Om het klokje te stoppen heb ik na een tijdje maar een plakbandje op het slingertje geplakt. Spirit liet echt van zich horen.
#ik houd van fysiek mediumschap :-).
Reactie plaatsen
Reacties