Lekker even een weekje ertussen uit naar Boa Vista. Heerlijke plek, geweldige strandwandelingen gemaakt. Hoe het kan/kon weten we nu nog niet maar soms zakte je tot je enkels in het zand als we naar het stadje wandelden. Even een wandelingetje naar Sal Rei werd dan een hele onderneming. Ging me best wel heel lekker af als ik in de voetstappen van René ging lopen, ik vroeg nog of ie wat kleinere stappen wilde nemen maar toen lachte hij me vierkant uit. Maar goed, op een gegeven moment liep er een man voor ons uit, ik denk dan ga ik lekker even in die voetstappen lopen dan kan ik naast René wandelen. En ineens liep het niet meer, moeizaam zwaar. Ik dacht; Verrek, hoe kan dat nou!! Toen keek ik naar de man in wiens voetstappen ik liep, en ik denk: Shit, dit ben jij!! Zo voel jij je. Dit heb ik later nog een keertje uitgeprobeerd bij een vrouw die voor me liep en verhip, ook haar "verhaal" komt zo via die voetstappen in het zand naar binnen.
Of het spreekwoord van hooggevoelige, mediamieke mensen afkomt weet ik niet, maar ik heb de rest van de vakantie maar lekker veilig in de voetstappen van René gelopen als dat nodig was om toch maar even een weekje echt vakantie te hebben ;-).
Reactie plaatsen
Reacties